Όλοι θα γνωριζετε το γνωστο παραμύθι με τον πριγκιπα και τον βάτραχο! Πως αισθάνεστε που συνυπαρχετε με τον τραυλισμό? Σαν πρίγκιπες/ισσες ή σαν βάτραχοι/ινες?
Εγω αισθανόμουν σαν βατραχινα και μετα απο τη συμμετοχη στο προγραμμα ''μεταφορφωθηκα'' σε πριγκιπισσα! Το οτι αποδεχθηκα το προβλημα και παραλληλα με την εξασκηση των τεχνικών με εχει βοηθησει στην αυξηση της αυτοπεποιθησης μου και στο να βλέπω τα πραγματα απο διαφορετική πλευρά.
Νιωθω σαν πριγκιπισσα επειδη τραυλιζω! Οποιος εχει συμμετασχει σε προγραμμα θα καταλαβαινει αυτη την αλλαγη κα την '' μεταμορφωση'' προς το καλυτερο!
Φυσικα και δεν υπαρχει μαγικο ραβδι αλλα ο αγωνας και η προσπαθεια φερνουν θετικα αποτελεσματα! Εχω φτασει σε σημειο που να μην με ενοχλει καθολου σε σχεση με το παρελθον και ειμαι πολυ χαρουμενη γι αυτο!